บทที่ 67 ตอนที่ 67

น้ำตาร่วงลงมาซ้ำแล้วซ้ำอีกจนเช็ดเท่าไหร่ก็ไม่แห้ง ทำได้ดีที่สุดก็คือก้มหน้าแล้วเดินไปขึ้นรถแท็กซี่รับจ้างที่จอดรอรับผู้โดยสารอยู่ด้านหน้าของท่าเรือใหญ่ที่สุดในอิสตันบลูด้วยความโศกา ทุกย่างก้าวไม่ต่างจากการย่ำเท้าลงไปแรงๆ บนผิวเนื้อหัวใจตัวเองแม้แต่น้อย

ใช้เวลาไม่นานเลยหล่อนก็สามารถกลับมาถึงการ์รัสโ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ